Westers onderwijs: veel westers, weinig wijsheid

Onderwijs, wijs, wijsheid.
Westers onderwijs: weinig wijsheid als je het mij vraagt.
Hier kan de westerse mens nauwelijks iets over zeggen. Waarom niet? Hij of zij weet niet meer wat wijsheid is. Meestal wordt het verward met slimheid, wat wel iets anders is. (1)

Wijsheid is niet slimheid. Wat is het dan wel? Deze vraag zit fout (2). Wijsheid is niet iets dat je kan "vastnemen" en definiëren. Het ligt buiten het materiële. Je kunt het dan ook niet van uit het denken benaderen. Het enige wat je van uit het denken kan doen is zeggen wat het niet is. En dit lukt dan meestal wel. Je kunt bijvoorbeeld behoorlijk goed zeggen wat de mens niet is, maar niet wat hij wel is.

Terug naar wijsheid en onderwijs. Ik heb het ooit zo geformuleerd, doorgekregen:

Een wijs mens
is niet iemand die wijsheid bezit 
maar iemand waar wijsheid doorheen stroomt *.

Het ego wil bezitten. Komt daar nog bij dat gans onze westerse wereld het ego, en hieraan gekoppeld egostreling, centraal stelt. Dit is bij ons (westerse) onderwijs niet anders.
Bezitten? Wijsheid kan je niet bezitten. Het ego weet helemaal niet wat wijsheid is, maar het kent wel dit woord en het vult het in als slimheid. De tegenovergestelden van wijs en slim zijn respectievelijk dwaas en dom. Hiermee is het nog erger gesteld: dwaas wordt gewoon als synoniem gebruikt van dom, terwijl het er niets mee te maken heeft. (3)

Vroeger was ons onderwijs sterk gericht op in het geheugen prenten. Dit is nu veel minder zo. Nu zijn het meer vaardigheden, zoals iets opzoeken i.p.v. het uit het hoofd leren. Deze vaardigheden worden wel eens gezien als wijsheid, maar dat zijn ze helemaal niet.

Westers onderwijs: veel westers, weinig wijsheid